Gmina żydowska w Kołobrzegu posiadała dwa cmentarze. Starszy z nich powstał w 1812 r. u zbiegu dzisiejszej ul. Zdrojowej i ul. Mickiewicza. Pochowano na nim między innymi znanego balneologa Hermana E. Hirschfelda. Kolejny cmentarz założono na początku XX wieku przy obecnej ul. Koszalińskiej. Po przejęciu władzy przez nazistów, obie nekropolie zostały zniszczone. Płyty nagrobne wyrwano i wykorzystano do prac budowlanych. W czasach PRL na "nowym" cmentarzu zbudowano stację przesyłową gazu. Dopiero w 2000 roku udało się doprowadzić do upamiętnienia miejsca pochówku kołobrzeskich Żydów. Na terenie cmentarza przy ul. Mickiewicza utworzono niewielkie lapidarium. Do jego budowy wykorzystano kilka odnalezionych nagrobków, które ustawiono na planie Gwiazdy Dawida. Zachowane stele nagrobne to płyty piaskowcowe, z inskrypcjami w języku hebrajskim. Zwracają uwagę zdobienia w formie subtelnej wici roślinnej oraz wyryty na jednym z nagrobków symbol Opatrzności Bożej, znak zdecydowanie obcy dla judaizmu, jednak pojawiający się na żydowskich macewach w rejonach, gdzie wyznawcy religii mojżeszowej stykali się z ewangelikami. Odsłonięto także stylizowany na macewę pomnik, na którym wyryto napis o treści: "Ku pamięci członków społeczności żydowskiej Kołobrzegu, wywiezionych w 1940 roku i zamordowanych przez hitlerowców w dniu 28 października 1942 roku w obozie zagłady w Bełżcu. Społeczność żydowska mieszkająca w Kołobrzegu w latach 1812-1940, wniosła znaczący wkład w rozwój miasta jako nadmorskiego uzdrowiska. Mieszkańcy Kołobrzegu. W tym miejscu w latach 1812-1938 znajdował się cmentarz żydowski".

tekst: K. Bielawski
Podziękowania dla p. Piotra Babuli

Teksty i zdjęcia są chronione prawem autorskim.
Wykorzystanie materiałów możliwe wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Redakcji