Cmentarz żydowski w Nowym Dworze Mazowieckim jest oddalony około 600 m na południe od centrum miasta, znajduje się na piaszczystym wzniesieniu pomiędzy ul. Przytorową i ul. Akacjową. Od zachodu przylega do niego cmentarz ewangelicki.
Według Ignacego Schipera cmentarz został założony przed 1780 r. i przed powstaniem cmentarza żydowskiego na Targówku miał służyć jako miejsce pochówku także Żydów z Warszawy i jej okolic. Tę informację podali także autorzy Księgi Pamięci Nowego Dworu. Jednak w świetle innych źródeł datowanie założenia cmentarza na XVIII w. należy uznać za niepewne. W 1775 r. Żydzi z pobliskiego Kroczewa chowali zmarłych w znacznie bardziej odległym Nasielsku, a w 1793 r. w Nowym Dworze Maz. mieszkało tylko 73 Żydów. Pierwsza potwierdzona wzmianka o cmentarzu w Nowym Dworze Maz. pochodzi z Wykazu Parafii Bóżnicznych w Województwie Mazowieckim z 1829 r. ("Cmentarz ogrodzony parkanem, potrzebuje znacznej reperacyi z powodu uszkodzenia go w wielu miejscach").
Cmentarz służył jako miejsce pochówku zmarłych z Nowego Dworu Maz. oraz okolicznych miejscowości, m.in. Jabłonny, Nieporętu, Wieliszewa i Zegrza. Na początku XX w. przy wejściu znajdował się dom przedpogrzebowy. Wśród nagrobków stał co najmniej jeden ohel.
Podczas drugiej wojny światowej na cmentarzu chowano ofiary Zagłady, dochodziło na nim do egzekucji, między innymi w maju 1941 r. pogrzebano co najmniej 29 osób: 28 zabitych podczas selekcji na rynku oraz zastrzelonego na cmentarzu Arona Lejba Knechta. W tym czasie rozpoczęła się dewastacja obiektu, którą kontynuowano w następnych dekadach.
24 października 1958 r. Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Dworze Mazowieckim przyjęło uchwałę o zamknięciu i likwidacji cmentarza. Jej procedowanie najwyraźniej napotkało przeszkody i 21 lutego 1961 r. PMRN przyjęło ponowną uchwałę w tej sprawie. W dołączonej dokumentacji podano: "Na cmentarzu tym trudno jest ustalić usytuowanie grobów. Nagrobki zostały zniszczone - powywracane, większość nagrobków została zabrana w czasie okupacji przez Niemców i użyta jako krawężniki uliczne. Na terenie cmentarza jest częściowo wybierany piasek. Brak jest ogrodzenia cmentarza. Ostatnie zwłoki były pochowane w 1939 r.". 24 maja 1962 r. Minister Gospodarki Komunalnej podpisał zarządzenie o zamknięciu cmentarza o powierzchni 0,96 ha, nie wydając postulowanej przez PMRN decyzji o jego likwidacji.
W kolejnych latach z cmentarza wybierano piach i wywożono nagrobki. W 1974 r. przed sądem w Nowym Dworze Mazowieckim toczył się proces faszyzującego młodego człowieka, który w ramach swojej "działalności" wykopał na cmentarzu żydowskim czaszkę i dokonał jej zniszczenia.
W 1994 r. część wzgórza od strony ul. Akacjowej zniwelowano i przeznaczono pod zabudowę jednorodzinną. W wyniku robót doszło do rozkopania grobów. W sprawie interweniowała Fundacja Rodziny Nissenbaumów, dokonano ponownego pochówku szczątków ludzkich. Przeczytaj reportaż Pochówek na podwórku.
W 2006 r. cmentarz był nieogrodzony, w jego obrębie znajdowały się nieliczne destrukty nagrobków oraz kości. Po interwencji redakcji naszego serwisu, reportaże dotyczące stanu cmentarza ukazały się w "Gazecie Wyborczej", Wiadomości ach TVP oraz w programie "Interwencja", a pracownicy Komisji Rabinicznej do spraw Cmentarzy oraz członkowie Polskiej Unii Studentów Żydowskich wykonali wstępne prace porządkowe i pochowali rozrzucone kości.