Cmentarz dawnej gminy żydowskiej w Skarszewach znajduje się ok. 2,3 km na południowy wschód od centrum miejscowości, za jeziorem Borówno Wielkie, około 300 m na południowy zachód od ul. Starogardzkiej. Cmentarz zajmuje działkę na planie zbliżonym do prostokąta i powierzchni 0,65 ha, położoną w obrębie działki geodezyjnej o numerze 221309 5.0001.15/3.

Data założenia cmentarza nie jest znana. Hanna Domańska w swojej książce Kamienne drzewo płaczu. Gminy żydowskie województwa gdańskiego, ich dzieje i zabytki, powstanie cmentarza datuje na koniec XVIII w. Według karty cmentarza, obiekt założono w połowie XIX wieku.

Wiadomo, że w okresie międzywojennym cmentarz był otoczony murem z cegły z żelazną, kutą bramą. Przy wejściu znajdował się dom przedpogrzebowy.

Po wybuchu drugiej wojny światowej, teren cmentarza i jego okolice stały się miejscem egzekucji, dokonywanych przez Selbstschutz oraz SS na Polakach, Żydach i Romach. W zbiorowej mogile na cmentarzu pochowano około 250 ofiar. Na przełomie 1944 r. i 1945 r., dla zatarcia śladów zbrodni, Niemcy nakazali wykopanie ciał i ich spalenie.

Cmentarz przetrwał drugą wojnę światową w stosunkowo dobrym stanie i uległ stopniowej dewastacji w kolejnych dekadach. Destrukcji uległo ogrodzenie oraz dom przedpogrzebowy. Do dużych zniszczeń doszło w latach 70., kiedy z cmentarza wywieziono większość nagrobków, nadających się do powtórnego wykorzystania w zakładach kamieniarskich.

W 1962 r. zbiorowy grób osób rozstrzelanych w 1939 r. został otoczony żelazną barierką, w jego centralnej części umieszczono symboliczny nagrobek z krzyżem, z napisem "Wieczny odpoczynek".

W 1989 r. cmentarz został wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków nieruchomych (decyzja nr 1063 z 16.10.1989 r.).

W 2004 r., z inicjatywy Sławomira Sikory, na cmentarzu przeprowadzono prace porządkowe. Uczestniczyli w nich wolontariusze, m.in. uczniowie i nauczyciele X Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku oraz Monika Rode - studentka Uniwersytetu Gdańskiego. Wycięto dziką roślinność, oczyszczono nagrobki, spod mchu i darni wydobyto kilka macew. W kolejnych latach na cmentarzu doszło do następnych aktów dewastacji.

Teksty i zdjęcia są chronione prawem autorskim.
Wykorzystanie materiałów możliwe jest wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody Redakcji.